środa, 30 maja 2012

INFORMACJA

Przepraszam Was bardzo , ale muszę zawiesić bloga . Nie mam ostatnio czasu i chęci do pisania . Piszę , piszę ale po chwili stwierdzał ,że nie jest to warte opublikowania . Nie jestem teraz w stanie określić na ile zawieszam bloga , może to być tydzień albo nawet krócej . Obiecuje Wam , że nie zostawiam Was na długo . Jeszcze raz bardzo PRZEPRASZAM  ! ; **

sobota, 19 maja 2012

Rozdzial 8 ! ♥

N I A L L

Nie miałem tera ochoty rozmawiać z kimkolwiek o tym co się stało . Łzy mimowolnie spływały po moich policzkach . Zayn'a prawdopodobnie zauważył , że nie chcę o tym rozmawiać . Mocno mnie przytulił a ja wtedy wybuchnąłem głośnym i donośnym płaczem . Przez płacz zapytałem przyjaciela : " Mógłbym zostać teraz sam ? " Mocno nie uścisnął , szepnął mi tylko do ucha " Pamiętaj , że jestem " i posłusznie wykonał moją prośbę . Położyłem się na zaścielonym łóżku , ciągle wpatrując się w biały niczym nie przyciągający uwagi sufit. Przypominałem sobie dzień w którym drobna, nieśmiała, i wrażliwa osóbka zawróciła mi w głowie . Poczułem wtedy dziwne ukłucie w sercu . Co sygnalizowało tylko jedno - Niall James Horan słynny żarłok z zespołu One Direction zakochał się . Nic w tym przecież dziwnego , Jess oczarowała mnie już od pierwszej chwili . I od tamtej chwili nie mogę przestać o niej myśleć . Ona...Ona.. przyciąga mnie do siebie niczym magnez . Byłem nią tak oczarowany, że każde słowo wypowiedziane z jej ust analizowałem po kilka razy . Ale stało się .. pod wpływem emocji , pod wpływem zauroczenia wypowiedziałem te cholerne imię Nick . Bardzo tego żałowałem , cholernie żałowałem . Nagle zerwałem się z łóżka ubrałem "supry" a na ramiona zarzuciła granatową bluzę . Zaraz potem w trybie natychmiastowym udałem się w stronę parku. Gdy wchodziłem do parku zaczeło padać.
"Dokładnie tak jak tego dnia kiedy JĄ poznałem " - pomyślałem . Szedłem w kierunki ławki , gdzie pierwszy raz sie zobaczyliśmy . Gdy byłem już blisko mojego celu zauważyłem siedzącą na niej .. Jess ? Tak , to niewątpliwie była ona . Przyśpieszyłem kroku i już po chwili usiadłem obok niej . Deszcz padał coraz mocniej a ona siedziała w samym T-schircie . Gdy tylko to zauważyłem od razu ściągnąłem swoją bluzę i położyłem na jej drobnych ramionach . Uklęknąłem na przeciwko niej i złapałem ją za rękę . Jess szybkim ruchem zabrała swoją rękę i zwinnie wymneła mnie i udała się parkową ścieżką wprost przed siebie . Pobiegłem za nia .
- Jess proszę , zaczekaj . Porozmawiajmy ,.. ! - powiedziałem szlochając . Zatrzymała się a ja nabrałem nadziejii , że może ze mną porozmawia . Na marne .
- Nie mamy o czym rozmawiać , okłamałeś mnie ! - łzy coraz szybciej spływały po moich policzkach . - A i dla twojej wiadomości - w tej chwili odwróciła się do mnie i spojrzała mi prosto w oczy a ja mogłem ujrzeć jej zapłakaną twarz . Chciałem do niej podejść i bardzo mocno ją przytulić , ale wiedziałem ,że mnie odepchnie . - Polubiłam chłopaków i nie chcę tracić z nimi kontaktu tylko dlatego , że mnie zraniłeś . - zaniosła się płaczem  odeszła . Upadłem na kolana i wybuchnąłem gorzkim płaczem . W tej chwili nie przeszkadzał mi ból , który zadawały mi kamyki wbijające się do moich kolan . W tej chwili najbardziej bałem się , że nigdy już jej nie odzyskam .


J E S S I C A
Udałam się w stronę hotelu , ciągle płacząc . Myślałam nad tym dlaczego to powiedziałam . Wiedziałam , że bardzo go tym zranię ale nie umiałam inaczej . Prawdą jest to iż nie chciałam tracić kontaktu z Zaynem , Harrym , Louisem i Liamem , ale wiedziałam , że w ten sposób będę mogła być bliżej Nialla . Zakochałam się w nim , ale nie mogłam mu tak po prostu wybaczyć . Nie umiałam . Może powinnam z Nim porozmawiać ? Może powinnam go wysłuchać ? Może Nie powinnam go tak traktować ? Kochałam go , więc może powinnam mu wybaczyć ? Ale co jeśli On mnie nie kocha ? Co jeśli myśli , że moge zagrozić jego karierze , dlatego tak bardzo mnie przeprasza ? Przecież powinien mieć powód dla którego przedstawił się imieniem Nick . Miałam zupełną pustkę w głowie . Przyśpieszyłam kroku i już po chwili byłam w pokoju hotelowym . Dziewczyny spały , więc ja postanowiłam iść w ich ślady i po chwili odpłynęłam .



------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wydaje mi się , że troche dziwny ten rozdział jest . No ale cóż  .
No i obiecuje , że w następnym rozdziale nie skupię się już tak na kłótni (jeżeli tak to można nazwać ) Nialla i Jessici . Będzie trochę więcej chłopaków . ; ))
Jeżeli chcecie być informowane to zostawiajcie swoje tt w komentarzu  . ; ))

Mam do Was pytanie . Czy uśmierć jedną bohaterkę tego opowiadania ? Prawdopodobnie byłaby to Klaudia , gdyż nie mam pomysłu na jej losy a poza tym trudno pisze mi się z jej perspektywy . To co uśmiercić ? ; ))


Mam w palnie założyć nowe opowiadanie , co NIE jest rownoznaczne z zakończeniem tego opowiadania . Czytałybyście ? ; DD

Tym razem zostaje : 10 komentarzy = następny rozdział .
DO NAPISANIA  ;**



środa, 2 maja 2012

Rozdział 7 ! ♥

Łzy momentalnie zaczęły spływać po moich policzkach . Nie które z nich dotykaly moich ust , wtedy czułam ich słony smak . Byłam przytłoczona ciężarem moich myśli których z sekundy na sekunde przybywało . Nie mogłam uwierzyć że to dzieje się naprawdę. Nick był dla mnie kimś naprawdę ważnym a Niall byl osoba przy której czułam się naturalnie i wyjątkowo. A teraz tak nagle dowiedziałam się że żaden Nick nie istnieje, to było silniejsze ode mnie. Nagle podeszła do mnie Lena , gdy zobaczyła że płacze zasypala mnie masą pytań . - Chcę zostać sama, porozmawiamy w hotelu. - powiedziałam szybko z łzami w oczach. Niestety aby wejść z domu chłopaków musiałam przejąć przez kuchnie w której znajdował się Niall . - Zawiodłam się na Tobie - żuciłam w stronę blondyna pośpiesznie przechodząc przez to pomieszczenie i zabierając ze sobą torebkę . Chwile potem stałam już przed domem, wybuchajac niepochamowamym płaczem. Usłyszałam dźwięk otwieranych drzwi . Odwracając się ujrzałam Nialla , a po jego policzkach spływały łzy. - Jess, proszę poczekaj . - gdy usłyszałam jego piękny akcent potok łez spłynął po moich policzkach. Nie zastanawiając się długo odwróciłam wzrok od chłopaka i szybkim krokiem udałam się w stronę parku.

NIALL

Wybiegłem za Jess , chciałem jej wszystko wyjaśnić. Na dźwięk otwieranych drzwi popatrzyła w moją stronę , była cała zapłakana. Zachowałem się jak kretyn , pozwoliłem aby dziewczyna na której cholernie mi zależy, płakała. Żeby płakała i to jeszcze przeze mnie .
- Jess , proszę zaczekaj - wydukalem , to było wszystko co na ta chwile mogłem powiedzieć. Patrząc na zapłakane oczy dziewczyny poczułam ból przeszywający moje serce a po moich policzkach spływały łzy .  Czułem się jak ostatni kretyn . Po chwili Jess odwrócila wzrok i pobiegła w stronę parku. Czulem sie bezradny, niewiedzialem co zrobic, jak postąpić . Wiedzialem tylko jedno moje zycie bez Jessici straci sens . Wiem,zachowalem sie jak skończony kretyn . Chciałem aby poznała i polubila mnie takiego jakim jestem a nie jako gwiazdkę która może mnie każdą dziewczynę jaką tylko zechce . Nie chciałem,ale wyszlo jak zwykle . Po moich policzkach w dalszym ciągu spływały łzy . Stałem ciągle patrząc w miejsce gdzie ostatnio stała Jess . Zrozumiałem, że jej tam już nie ma i w najbliższym czasie nie będzie . A może już nigdy jej nie zobaczę ? - zapytałem się w myślach, lecz od razu się za to skarcilem . Muszę wierzyć że jeszcze kiedyś zobaczę jej śliczne oczy, które teraz przez moją  głupotę zalane były łzami . Że zobaczę jej ślicznie wyrzezbioną sylwetkę, którą  można rozpoznać o każdej porze dnia i nocy . Muszę wierzyć że jeszcze usłyszę jej delikatny głos , którym dementuje się przy każdym wypowiedziały prze nią  słowie . Muszę wierzyć - powiedziałem stanowczo . Zrobię wszystko po prostu wszystko aby na jej twarzy pojawił się piękny szczery uśmiech a w jej oczach pojawiły się skakajace iskierki  radości .  - pomyślałem . Otarłem szybko łzy i udałem się w stronę drzwi prowadzących do domu . Gdy wszedłem od razu udałem się do mojego pokoju . Ponieważ jedyne czego teraz potrzebowałem była chwila odpoczynku . Jednak nie było mi to dane gdyż po chwili drzwi do mojego pokoju delikatnie zaczęły się otwierać . Po paru sekundach ujrzałem w nich brazowookiego mulata.  - Czego chcesz ? - zapytałem nieprzyjemnie . W jego oczach zauważyłem niepokój, troskę i troszkę gniewu .
- Przyszedłem gdybyś chciał pogadać o życiu . - mówiąc te słowa usiadł obok mnie na kanapie . - Niall znamy się już długo i naprawdę widzę że coś cię gnębi . Co jest ? - mocno mnie przytulil . Potrzebowałem tego . Potrzebowałem teraz wsparcia najlepszego przyjaciela .
- Nie powinieneś być teraz z Leną ? - nie chciałem zmieniać tematu, chciałem jedynie upewnić się , że w żaden sposób nie usłyszy mojej rozmowy z Zaynem .
- Nie, poszła już do siebie . Możesz spokojnie mówić . - Zayn rozumiał mnie bez słów , był najlepszym przyjacielem jakiego mogłem sobie wymarzyć .
----

« No to jest siódemeczka . I tak wiem strasznie krótki jest i do tego nudny , ale obiecuje poprawe . Teraz postaram się dodawać coraz częściej .
Licze na Wasze opinie . Poprostu jeżeli czytasz poświęć chwile na komentarz . Nie ważne czy bd on pozytywny czy negatywny . Zniose każdą krytyke i wtedy będe wiedziała co zmienić .

Chciałbym zaprosić Was na bloga , którego sama czytam  you-suddenly-want-me-baby.blogspot.com
Ostatnio pod rozdziałem było aż 9 komentarzy i strasznie wam dziękuje . To dla mnie dużo znaczy .

10 komentarzy = nowy rozdział .

WlERZE W WAS .
DO NAPlSANlA :-* »